(Nieuws Artikel: 04/10/25) Wereld op tweesprong: Trump schuift naar diplomatie in Oekraïne en Gaza, Poetin reageert scherp

Gepubliceerd op 4 oktober 2025 om 10:00

De internationale arena wordt opnieuw geschud door een reeks ingrijpende uitspraken en plannen. Terwijl Rusland zijn oorlog tegen Oekraïne intensiveert met aanvallen op energie-infrastructuur, kiest voormalig en huidig Amerikaans president Donald Trump voor een opvallende koerswijziging. Hij zet zich neer als bemiddelaar in zowel Oost-Europa als het Midden-Oosten, maar zijn plannen stuiten op scepsis en strategische vragen.

Oekraïne: “Europa moet betalen”

Trump heeft de afgelopen weken duidelijk afstand genomen van de directe Amerikaanse betrokkenheid bij de oorlog in Oekraïne. Zijn boodschap: als Europa de oorlog wil doorzetten, moet het zelf de rekening betalen.

In een plan dat in juli werd gelanceerd, stelde Trump dat Europese landen Amerikaanse wapens kunnen kopen om hun eigen voorraden aan te vullen, waarna ze die aan Oekraïne kunnen doorleveren. Daarmee verlegt hij de verantwoordelijkheid voor wapensteun naar NAVO-bondgenoten, terwijl de VS er economisch van profiteert.

Opmerkelijk is ook zijn retorische draai: waar hij eerder terughoudend sprak over Rusland, noemt Trump het Russische leger nu een “papieren tijger”. Een boodschap die inspeelt op de analyse dat Moskou enorme verliezen lijdt op het slagveld en economisch steeds meer onder druk staat.

Het Kremlin reageerde direct. Woordvoerder Dmitry Peskov sprak de beschrijving tegen:

“Rusland is geen tijger, maar een beer – en er bestaat geen papieren beer.”

Tegelijkertijd beschuldigde Moskou Trump ervan opportunistisch te zijn en de Europese wapeninkoop te gebruiken voor Amerikaanse winst. President Vladimir Poetin waarschuwde bovendien dat de levering van geavanceerde wapens, zoals Tomahawk-kruisraketten, een “nieuw niveau van escalatie” zou betekenen.

Gaza: vredesplan of machtsgreep?

Alsof de dynamiek in Oekraïne niet al explosief genoeg is, lanceerde Trump recent ook een vredesplan voor Gaza, samen met de Israëlische premier Benjamin Netanyahu.

Het plan voorziet in:

  • de onmiddellijke vrijlating van Israëlische gijzelaars in ruil voor Palestijnse gevangenen,
  • een tijdelijke wapenstilstand,
  • en een overgang naar een nieuw bestuursmodel voor Gaza, waarin Hamas buitenspel gezet zou kunnen worden.

Opmerkelijk genoeg reageerde Hamas onverwacht positief. De organisatie accepteerde delen van het plan, zoals een gevangenenruil en een tijdelijke stop op de gevechten, maar weigerde te spreken over ontwapening. Ook stelde Hamas dat de toekomst van Gaza in handen moet liggen van Palestijnse consensus, niet van een door Israël of de VS opgelegd model.

Trump zelf greep de reactie van Hamas aan om zich te presenteren als vredesbrenger. Op zijn sociale mediaplatform riep hij Israël op:

“Stop onmiddellijk met het bombarderen van Gaza, zodat de gijzelaars veilig en snel vrijgelaten kunnen worden.”

Israël antwoordde formeel dat het “klaar is voor onmiddellijke uitvoering” van het plan, maar op de grond gingen de luchtaanvallen intussen door.

Een wankel evenwicht

De parallellen tussen Trump’s aanpak in Oekraïne en Gaza zijn opvallend: in beide gevallen schuift hij verantwoordelijkheid weg van de VS, benadrukt hij economische logica, en stelt hij zichzelf centraal als bemiddelaar die “echte vrede” kan brengen.

Maar critici waarschuwen dat deze strategie meer retorisch dan structureel is. In Oekraïne blijft de steun vooral materieel en transactioneel, in Gaza blijven de fundamentele vragen – ontwapening en bestuur – onopgelost.

Voor Netanyahu biedt het plan een kans om Israëlische invloed in Gaza te behouden zonder volledige bezetting. Voor Hamas is het een manier om politieke legitimiteit te behouden, ondanks militaire tegenslagen. Voor Trump is het bovenal een podium om zich internationaal te profileren.

Vooruitblik: vrede of pauze?

De grote vraag is of dit een keerpunt markeert. Kan Trump’s diplomatie werkelijk leiden tot duurzame vrede in Oekraïne of Gaza? Of zijn dit tijdelijke pauzes, ingegeven door electorale en geopolitieke berekening?

  • Oekraïne: zolang Rusland inzet op energieaanvallen en geen grondgebied opgeeft, lijkt een echte wapenstilstand ver weg. Europa staat nu voor de keuze of het Trump’s wapenmodel wil volgen.
  • Gaza: zonder oplossing voor Hamas’ bewapening en de bestuursvraag blijft het risico groot dat dit plan slechts een adempauze is in een cyclisch conflict.

Wat wel duidelijk is: Trump’s rol als katalysator kan niet genegeerd worden. Hij drukt zijn stempel op de internationale agenda, van Kiev tot Gaza. Maar of dat leidt tot vrede of slechts tot een verschuiving van invloed, blijft de cruciale vraag voor de komende maanden.

Gebruikte Bronnen en Thema’s

Kyiv Independent

Al Arabiya

Newsweek

New York Post

Reuters

Al Jazeera

Axios

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.