Israël in de Internationale Schijnwerpers

Israël staat onder enorme internationaal druk vanwege recente gebeurtenissen. Het Internationaal Gerechtshof in Den Haag heeft uitspraak gedaan in een genocidezaak tegen Israël, wat het land mogelijk kan isoleren. Zuid-Afrika heeft Israël voor het gerecht gesleept vanwege aanhoudende aanvallen op Gaza. Er is ook een discussie gaande over de noodzaak van internationale isolatie van Israël als voorwaarde voor vrede met de Palestijnen. Bovendien lijkt het geduld van Israëls grootste bondgenoten op te raken. Deze ontwikkelingen kunnen leiden tot een heroverweging van handelsakkoorden en wapenleveringen aan Israël, wat de internationale positie van het land zou kunnen beïnvloeden.

Op 7 oktober 2023 lanceerde Hamas een aanval op Israël vanuit de Gazastrook, wat resulteerde in meer dan 1.200 doden, voornamelijk Israëlische burgers, en maakte het de dodelijkste dag voor Israël sinds zijn onafhankelijkheid. De volgende dag verklaarde Israël zich in staat van oorlog, voor het eerst sinds de Jom Kippoer-oorlog in 1973.
De reactie van Israël op de aanval van Hamas, waaronder luchtaanvallen en later de inzet van grondtroepen en gepantserde voertuigen, heeft geleid tot een aanzienlijk aantal Palestijnse slachtoffers, waaronder burgers. Dit heeft internationaal tot discussie geleid over de proportionaliteit van Israëls militaire reactie.
Het is een bekende tactiek van Hamas om Israël uit te lokken tot acties die kunnen leiden tot burgerdoden, wat vervolgens de internationale publieke opinie tegen Israël kan keren. Dit is een aspect van asymmetrische oorlogsvoering waarbij de zwakkere partij probeert de sterkere partij in diskrediet te brengen door het uitlokken van een reactie die als buitensporig kan worden gezien. Ook de tunnelsystemen die door Hamas zijn aangelegd, spelen een belangrijke rol in de dynamiek van het conflict. Deze tunnels worden door Hamas gebruikt voor verschillende doeleinden, waaronder het verplaatsen van troepen en het uitvoeren van aanvallen. Israël heeft aanzienlijke inspanningen geleverd om deze tunnels te ontdekken en te vernietigen, wat een voortdurende uitdaging blijkt te zijn.
De tunnels, die soms worden aangeduid als het “Gaza Metro”, zijn een ingewikkeld netwerk dat zich uitstrekt onder de Gazastrook. Israël heeft verklaard dat het meer dan 100 km aan tunnels heeft vernietigd, maar Hamas beweert dat hun netwerk 500 km lang is en dat slechts 5% ervan is getroffen. Deze cijfers geven aan hoe uitgebreid het tunnelsysteem is en waarom het zo moeilijk kan zijn om het volledig te neutraliseren.
Deze gebeurtenissen hebben geleid tot een complexe dynamiek van internationale relaties, waarbij verschillende landen en organisaties hun steun voor of tegen Israël hebben uitgesproken. Het is een situatie die voortdurend in ontwikkeling is en waarbij de internationale gemeenschap nauwlettend toezicht houdt op de acties van beide partijen.

Stukje geschiedenis

De “Dahiya doctrine” is een militaire strategie die genoemd is naar de wijk Dahieh in Beiroet. Het werd voor het eerst publiekelijk aangekondigd door de Israëlische generaal Gadi Eizenkot in 2008. De doctrine houdt in dat er in reactie op vijandige acties, zoals raketvuur vanuit een gebied, disproportionele kracht wordt gebruikt en aanzienlijke schade en vernietiging wordt toegebracht aan de civiele infrastructuur binnen dat gebied. Dit wordt gedaan met de bedoeling om druk uit te oefenen op vijandige regimes en groeperingen, en wordt beschouwd als een vorm van asymmetrische oorlogsvoering.
De doctrine is controversieel omdat het vaak leidt tot aanzienlijke burgerlijke slachtoffers en de vernietiging van burgerlijke infrastructuur, wat internationaal wordt gezien als een schending van de principes van proportionaliteit en onderscheid in oorlogsvoering. Deze principes zijn vastgelegd in het internationaal humanitair recht en zijn bedoeld om burgers te beschermen tijdens conflicten.
De huidige strategie van Israel, kan worden gezien als een toepassing van deze doctrine, waarbij de reactie van Israël op aanvallen van Hamas leidt tot een significante impact op de Palestijnse burgerbevolking. Dit kan de internationale gemeenschap ertoe aanzetten om de acties van Israël te veroordelen en kan bijdragen aan de isolatie van het land op het wereldtoneel.

De bloedbaden in Sabra en Shatilavonden plaats van 16 tot 18 september 1982, waarbij naar schatting tussen de 700 en 3500 personen, hoofdzakelijk burgers, werden vermoord door een Libanese falangistenmilitie. Deze gebeurtenis vond plaats tijdens de Libanese Burgeroorlog, waarbij het Israëlische leger de vluchtelingenkampen belegerde en geen van de inwoners toestond te vluchten.
Deze gebeurtenissen hebben een blijvende impact gehad op de perceptie van Israël in de internationale gemeenschap en worden vaak aangehaald als voorbeeld van de onderdrukking van Palestijnen. Het is een herinnering aan de complexiteit van het conflict en de diepe wonden die het heeft veroorzaakt, die tot op de dag van vandaag nog niet zijn geheeld.
De referentie naar 2006 kan ook duiden op de voortdurende spanningen en conflicten tussen Israël en Palestijnse groeperingen, waarbij beschuldigingen van onderdrukking en disproportionele reacties vaak naar voren komen. Deze historische en voortdurende conflicten dragen bij aan de complexe en vaak gespannen relaties tussen Israël en de Palestijnen, evenals de bredere internationale gemeenschap. Het is een cyclus van geweld en vergelding die moeilijk te doorbreken lijkt en waarbij elke actie diep geworteld is in een lange geschiedenis van strijd en conflict.

Groeiende zorgen

De huidige situatie in Israël heeft geleid tot wereldwijde reacties, waaronder studentenprotesten. Studenten over de hele wereld, van Mexico-Stad tot Gent, en van Parijs tot Melbourne, hebben hun stem laten horen door te protesteren tegen de oorlog in Gaza en tegen de banden van hun universiteiten met Israël. Deze protesten zijn een uiting van solidariteit met de Palestijnen en een roep om verandering in het beleid van Israël.
De studenten eisen dat hun universiteiten de banden verbreken met bedrijven die een link hebben met Israël en transparantie geven over dergelijke samenwerkingen. In sommige gevallen heeft dit geleid tot concrete acties van universiteiten, zoals het heroverwegen van investeringen en samenwerkingen.
Deze wereldwijde protesten benadrukken de groeiende bezorgdheid onder jongeren over de situatie in Gaza en de reactie van Israël daarop. Het is een teken dat de internationale gemeenschap, en met name de jongere generatie, aandacht vraagt voor de noodzaak van een rechtvaardige en vreedzame oplossing voor het langdurige conflict.